รักรัญจวน
ลุกขึ้นมาแต่งตัวให้เรียบร้อยซะ อย่าคิดว่านอนให้ท่าแบบนี้แล้วฉันจะเกิดอารมณ์จนหน้ามืดตามัวทำกับเธออย่างเมื่อคืนหรือเธออยากแต่เสียใจด้วยนะตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์
ผู้เข้าชมรวม
992
ผู้เข้าชมเดือนนี้
12
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
กรณ์ ชาญณรงค์ (กรณ์)
ผู้ช่วยหนุ่มที่เคยถูกตราหน้าจากเด็กสาวชาวดอยด้วยคำว่าลูกขี้ข้า แต่วันนี้ไอ้ลูกขี้ข้าคนนี้กำลังได้ดีและมีหน้าที่การงานดีขึ้น และแรงผลักดันที่ทำให้เขามีวันนี้เพราะต้องการลบคำดูถูกของหญิงสาวตัวเล็กๆ ออกจากใจ วันนี้เขาทำได้แล้วแต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือความนุ่มนวล อ่อนหวานของตัวเองที่มีกลับหายไปเหลือไว้แต่ความเย็นชาแข็งกระด้างไม่ต่างจากดินเหนียวโดนแดดเผา และสิ่งเดียวที่จะทำให้ดินแข็งกระด้างกลับมาเป็นดินนุ่มได้คือหยดน้ำ แต่ต้องใช้หยดน้ำ(ตา) สักกี่หยดหัวใจดวงเดิมของเขาจึงจะกลับมา
เมยาณี รักษ์สมา (เหมย)
เด็กสาวที่เคยหลงผิดคิดร้ายทำเรื่องผิดในอดีตและเคยดูถูกชายหนุ่มที่ตัวเองรักเหมือนพี่ชายไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แม้สิ่งที่ทำผิดไปจะได้รับการให้อภัยแต่มีสิ่งหนึ่งที่หล่อนยังไม่ได้รับการให้อภัยคือชายหนุ่มที่หล่อนด่าทอเขาด้วยคำเจ็บแสบและฝังใจเขาจนถึงทุกวันนี้ เธอเพียรเฝ้าบอกและขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไปแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือสายตาเย็นชาและการหลบหน้าไม่อยากพบเจอ ความอ่อนหวานที่เคยได้รับความมีน้ำใจที่เคยมีของเขาแปรเปลี่ยนเป็นความดุดันและเห็นแก่ได้ โดยเฉพาะการได้ทำร้ายจิตใจของเธอให้ย่อยยับไปกับมือ
ตัวอย่าง
“ลุกขึ้นมาแต่งตัวให้เรียบร้อยซะ อย่าคิดว่านอนให้ท่าแบบนี้แล้วฉันจะเกิดอารมณ์จนหน้ามืดตามัวทำกับเธออย่างเมื่อคืนหรือเธออยากแต่เสียใจด้วยนะตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์” เสียงเข้มเอ่ยเย้ยหยัน สายตาคมมองร่างบางบนเตียงอย่างนึกสมเพชมากกว่าสงสาร
“ถ้าย้อนเวลาได้เหมยจะไม่มาที่นี่ จะไม่มาให้พี่เห็นหน้า เพราะเหมยรู้ว่าพี่กรณ์เกลียดเหมยเกลียดจนไม่อยากมองส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนถือว่าเหมยได้ชดใช้ให้กับความผิดที่ครั้งหนึ่งเคยคิดร้ายต่อเจ้านายของพี่ ดีเหมือนกันต่อไปนี้เหมยจะได้ไม่มีอะไรติดค้างให้พี่โกรธแค้นกันอีก” แม้อีกฝ่ายจะทำเย็นชาใส่หรือต่อให้ใช้สรรพนามแทนตัวเองเปลี่ยนไปแค่ไหนแต่สำหรับเธอเขายังคงเป็นพี่กรณ์ส่วนเธอก็ยังคงเป็นเด็กเหมยอยู่วันยังค่ำ ร่างบนเตียงหลับตาลงเมื่อพูดจบเพราะทนไม่ได้กับสายตาเย็นชาและน้ำเสียงเยาะเย้ยของคนตรงหน้า
กรณ์เงยหน้าทำเหมือนไม่สนใจในสิ่งที่หญิงสาวพูด มือหนาติดกระดุมเม็ดสุดท้ายเสร็จเดินออกจากห้องแต่ก่อนจะปิดประตูให้ยังไม่วายหันมาสั่งกับหญิงสาวที่ยังนอนนิ่งไม่ยอมขยับตัวตามคำสั่งเขา
“ฉันให้เวลาสิบนาที ถ้าฉันกลับเข้ามาหวังว่าฉันจะไม่เห็นหน้าเธอบนเตียงและในห้องของฉัน” ร่างที่นอนนิ่งได้ยินแล้วได้แต่ปล่อยน้ำตาที่กลั้นเอาไว้ให้ไหลออกมาอย่างสุดทน
มาแล้วค่ะ ตัวอย่างพี่กรณ์กับน้องเหมยของเรา กำหนดการอัพยังไม่แน่นอน แต่พล๊อตเรื่องร่างได้พอลางๆ แล้ว
แล้วพบกับนิยายรักซึ้งๆ ตามฉบับของกันต์วลีค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ กันต์วลี, เก็จแก้ว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กันต์วลี, เก็จแก้ว
ความคิดเห็น